امام صادق علیه السلام فرمودند: بهترین دوست من کسی است که عیوب مرا برایم به هدیه بیاورد. بیایید دوستان صمیمی به هم بسپاریم که عیوب هم را به یکدیگر گوشزد کنیم. همسرانِ همراه و دوستان نزدیک باید برای غلبه بر نفس از هم کمک بگیرند. چون هر کسی خودش را دوست دارد و چشم رضایت، حسن ظن می آورد باید چشمی از بیرون باشد تا عیوب بهتر معلوم شود. الرفیق ثم الطریق. این افراد را اخوان فی الله می گویند.
منبع: Gofteman-bartar.ir
برداشتی از بیانات حضرت آیت الله جوادی:
ماه فروردین زمان تحول در نظام طبیعت است.این وصف طبیعت است و عید محسوب نمیشود.عید اهل راه ماه مبارک رمضان است.
اینکه زمین به دور خورشید میگردد و یکسال به اتمام میرسد.به ما ارتباطی ندارد.گردش ما به دور خورشید ولایت عید ماست.پیشرفت ما میزان حرکت ماست به جلو.ما باید رشدمان را با حرکت به جلو تعریف کنیم.
در فروردین دو اتفاق می افتد:
1.خوابیده ها بیدار میشوند.
2.مرده ها زنده میشوند.
ما هم باید بیاموزیم که جهات عقلی مرده را زنده کنیم و بعضی اندیشه های خوابیده را بیدار سازیم.
فرزند ارجمندم، از اکنون باید بر قدم صدق یوسف صدّیق سلام الله علیه بوده باشد که:
در جوانی پاک بودن شیوه پیغمبری است
ورنه هر گبری به پیری میشود پرهیزگار
- فرزندم! خود را باش. این داعی حسن حسن زاده آملی دینداری متمسّک به ذیل ولایت محمّد و ال محمّد صلوات الله علیهم با دلیل و برهان است، نه به تقلید و اتّباع از این و ان…
- ای فاضل فرزانه و فرهیخته و فرزام! در صنایع انسان‌ها دقّت بسزا بفرما که همه‌ی آنها را دین و آیین است؛ یعنی هر یک را در نحوه‌ی نگاهداری و اعمال ان برنامه‌ای خاصّ است که باید بدان برنامه اگاهی داشت و ان صنعت را به دستور آن برنامه به کار برد تا آن صنعت در کارش درست نتیجه دهد، و اگر مطابق دستورش به کار نرود، یکبارگی دچار اختلال و فساد و زوال میشود و مشکلات و حوادث بد پیش می‌آورد. آن دستور دین آن صنعت است، و هیچ صنعتی بی دین و دینداری پایدار و استوار نمی‌ماند.
- این همه صنایع برّی و بحری و فضایی شگفت ساخته‌ی قطرات نطفه‌اند؛ یعنی قطره نطفه‌ای در دو کارخانه حیرت اندر حیرت الهی که یکی زهدان مادر عزیز و دیگر همین نشأه گرامی دنیای مشهود ما که رحم دوم است؛ چنان دارای صورت دلنشین و بینش و دانش این چنین شده است که این همه صنایع شگفت از وی به منصّه ظهور رسیده است.
- نخست تأمّل بفرما که چگونه قطره نطفه‌ای، انسانی این چنینی شده است.
- و پس از آن تدبّر بفرما که چگونه به اختراع این همه صنایع بوالعجب دست یافته است، و سپس تعقّل بفرما که همه صنایع این نطفه را دین و آیین است. ایا آن کس که نطفه‌ای کذایی را چنین صورت و صنعت دلنشین چیره دست مخترع و مبتکر صنایع حیرت‌آور به بار آورده است، او را بی دین و بی آیین افریده است؟!
- عزیزم! کشیک نفس بکش تا انسانی الهی شوی، و در عداد مقرّبین در آیی و وارداتی آن سویی عایدت شود.
- و بدان که علم و عمل دو حقیقت انسان سازند و علم، امام عمل است، و اکنون هنگام تحصیل علم و اعتیاد به عمل صالح آن عزیز است، به انتظار فردا مباش که به فرموده‌ی انسان آگاهی:
در جوانی به خویش می‌گفتم شیر شیر است گر چه پیر بود
تا به پیری رسیده‌ام دیدم پیر پیر است گر چه شیر بود
کتاب پندهای حکیمانه
حضرت علاّمه طهرانی قدّس‌اللـه‌نفسه‌الزّکیّة کرارا مى‌فرمودند: مسیر أهل توحید و عرفان با مسیرهاى دیگر از قبیل أهل کشف و کرامات متفاوت است. راه خدا، راه تهذیب و فناست و با راهى که بعضى دراویش و دیگران پیش گرفته و نفس را تقویت نموده و فربه مى‌کنند، در دو قطب مخالف قرار دارند. ریاضت‌ها و مجاهدت‌هاى آنها براى پروارکردن نفس و افزودن به قواى آن است، أمّا أهل توحید نفس را در زیر سنگ‌هاى ریاضت و مجاهده آسیا کرده و لِه مى‌نمایند و مُعترف به عجز و نیستى خود مى‌گردند. از این رو در مدّت حیات ایشان أبدا دیده نشد که با أفرادى که در مسیرتقویت نفس بوده و گمشده خود را غیرتوحید حضرت پروردگار مى‌دانستند، اگرچه انسان‌هاى خوب، أهل تهجّد و زهد و ایثار بودند، حشر و نشرى داشته باشند.و مى‌فرمودند: راه ما جداست!
و نیز تاکید میکردند: مبادا فریفته کسانى شوید که طىّ‌الأرض و کیمیا دارند یا مریض شفا مى‌دهند و إخبار از مغیّبات دارند؛ اینها همه از آثار تقویت نفس است. عیار أفراد را باید با توحید و رضا و تسلیم در برابر حضرت پروردگار محک زد تا سره از ناسره مشخّص گردد. کسى به خدمت ایشان آمده بود و مى‌گفت: فلان مریض را شفا دادم! ایشان فرمودند: اگر خودت نیز مریض شوى، مى‌توانى خودت را هم شفا بدهى؟ گفت: نه! والد معظّم فرمودند: گیر کار اینجاست که شما در عالم نفس گرفتارید و إلّا برایتان فرقى نمى‌کرد که خود را شفا بدهید یا دیگرى را. انسان موحّد اگر مریض شود و بخواهد، به یک حبّه قند سوره حمد را مى‌خواند و خود را شفا مى‌دهد!
نور مجرد صفحه ۷۲۸
امام خمینی(قدس سره):
بدترین خارهای طریق کمال و وصول به مقامات معنویه، که از شاهکارهای بزرگ شیطان قطاع الطریق است، انکار مقامات و مدارج غیبیه معنویه است که این انکار و جحود، سرمایه تمام ضلالات و جهالات است و سبب وقوف و خمود است و روح شوق را، که براق وصول به کمالات است، میراند و آتش عشق را، که رفرف معراج روحانی کمالی است، خاموش می کند، پس انسان را از طلب باز می دارد. به عکس، اگر انسان به مقامات معنویه و معارج عرفانیه، عقیدت، خالص کند و ایمان آورد، چه بسا شود که این خود به آتش عشق فطری که در زیر خاک و خاکستر هواهای نفسانیه خمود شده، کمک و مدد کند و نار اشتیاق را در اعماق قلب، روشن کند و کم کم به طلب برخیزد و به مجاهده قیام کند تا مشمول هدایت حق و دستگیری آن ذات مقدس شود.
اربعین حدیث، ج 2 ص164
در حدیث قدسی آمده و امام هم از حدیث قدسی نقل میکند:
« ما تقرب إلیّ عبدی بشیء أحبّ إلیَّ ممّا افترضتُ علیه و ما یزال عبدی یتقرب إلیّ بالنوافل حتیّ أحبّه، فإذا أحببته کنت سمعَه الذی یسمع به، و بصره الذی یُبصر به، و یده التی یبطش بها، و رجله التی یمشی بها و إن سألنی لأعطینّه و لان استعاذنی لأعیذنه ». بخاری، 8/131 ( باب ما جاء فی الزکاة )؛ این حدیث نیز در کافی، 2/352 با مختصر اختلافی نقل شده است.
هیچ بنده‌ای به وسیله کاری، نسبت به من تقرب نجسته که محبوب تر از انجام فرایض بوده باشد، آنگاه فرمود: بنده‌ی من با گزاردن نماز های نافله آنچنان به من نزدیک می شود که او را دوست می دارم، وقتی او محبوب من شد، من گوش او می شوم که با آن می شنود، و چشم او می شوم که با آن می بیند، و دست او می شوم که با آن حمله می کند، و پای او می گردم که با آن گام بر می دارد، هر گاه مرا بخواند اجابت می کنم و اگر به من پناه آورد، پناهش می‌دهم.
+عبودیت وبندگی دردرگاه خداوند موجب میشود تا بنده به مقامی برسد که فنای محض شود و نور خداوند دروجود او جلوه گر شود به گونه ای که مظهر اسما وصفات الهی شود و همان گونه که آیینه عکس روبروی خود را نشان میدهد و خودش دیده نمیشود بنده ای که به این مقام برسد نیز تنها حکایت انوار الهی را میکند و صاحب ولایت تکوینی میشود.
بسم الله الرحمن الرحیم
محضر مبارک نخبه الفلاسفه آیة الله العظمی جناب آقای طباطبائی (ادام الله عمرکم ماشاءالله)
سلام علیکم و رحمة الله و برکاته
کوتاه سخن آنکه جوانی هستم 22 ساله، ...چنین تشخیص می دهم که تنها ممکن است شما باشید که به این سوال من پاسخ دهید. در محیط و شرایطی که زندگی می کنم، هوای نفس و آمال و آرزوها بر من تسلط فراوانی دارند و مرا اسیر خود ساخته اند و سبب آن شده اند که مرا از حرکت به سوی الله، و حرکت در مسیر استعداد خود بازداشته و می دارند. در خواستی که از شما دارم، برای من بفرمایید به چه اعمالی دست بزنم تا بر نفس مسلط شوم و این طلسم شوم را که همگان گرفتار آنند بشکنم و سعادت بر من حکومت کند؟
یادآور می شوم نصیحت نمی خواهم و الّا دیگران ادعای نصیحت فراوان دارند. دستورات عملی برای پیروزی لازم دارم. همانگونه که شما در تحصیلات خود در نجف پیش استاد فلسفه داشتید، همان شخصی که تسلط به فلسفه اشراق داشت.(مسموع)
باز هم خاطر نشان می سازم که نویسنده با خود فکر می کند که شفاهاً موفق به پاسخ این سوال نمی شود. وانگهی شرم دارم که بیهوده وقت گرانمایه شما را بگیرم. لذا تقاضا دارم پدرانه چنانچه صلاح می دانید و بر این موضوع می توانید اصالتی قائل شوید، مرا کمک کنید. در صورت منفی بودن، به فکر ناقص من لبخند نزنید و مخفیانه نامه را پاره کنید و مرا نیز به حال خود واگذارید. متشکرم. امضا 23/10/1355
پاسخ علامه طباطبائی به نامه ایشان:
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیکم
برای موفق شدن و رسیدن به منظوری که در پشت ورقه مرقوم داشته اید لازم است همتی برآورده، توبه ای نموده، به مراقبه و محاسبه پردازید. به این نحو که هر روز که طرف صبح از خواب بیدار می شوید قصد جدی کنید که در هر عملی که پیش آید، رضای خدا-عز اسمه- را مراعات خواهم کرد. آن وقت در سر هر کاری که می خواهید انجام دهید، نفع آخرت را منظور خواهید داشت، به طوری که اگر نفع اخروی نداشته باشد انجام نخواهید داد، هر چه باشد.
همین حال را تا شب، وقت خواب ادامه خواهید داد و وقت خواب، چهار پنج دقیقه ای در کارهایی که روز انجام داده اید فکر کرده، یکی یکی از نظر خواهید گذرانید. هر کدام مطابق رضای خدا انجام یافته شکری بکنید و هر کدام تخلف شده استغفاری بکنید. این رویّه را هر روز ادامه دهید. این روش اگر چه در بادی حال سخت و در ذائقه نفس تلخ می باشد ولی کلید نجات و رستگاری است و هر شب پیش از خواب اگر توانستید سور مسبحات یعنی سوره حدید و حشر و صف و جمعه و تغابن را بخوانید و اگر نتوانستید تنها سوره حشر را بخوانید و پس از بیست روز از حال اشتغال، حالات خود را برای بنده در نامه بنویسید. إن شاءالله موفق خواهید بود. و السلام علیکم.
محمد حسین طباطبائی
مرحوم آیت الله محمد بهاری :
همچنانکه اگر کسی سمّی خورده باشد اگر طالب صحّت بدنش است لازم است بر او فوری دست و پایی کند و آن سّم را بقیء و غیره خارج نماید از بدن خود اگر مسامحه کرد اورا هلاک خواهد کرد دفعة ً و سمومات معاصی ایضاً چنین است اگر مسامحه از توبه شود بسا میشود فوراً می میرد و ختم به شرّ می گردد نعوذ بالله ، جمیع انبیاء و اولیاء عمده ترسشان در دار دنیا از سوء خاتمه بوده باری فالبدار البدار یا اخوان الحقیقه و خلّان الطریقه الی التوبة الرقیقه الانیقه قبل ان یعمل سموم الذنوب بروح الایمان فلا ینفع بعده الاحتماء و ینقطع عنه تدابیرالاطباء و یعجر عن التاثیر نصح العلماء و تکونوا من مصادیق قوله تعالی و جعلنا من بین ایدیهم سداً و من خلفهم سدا فاغشیناهم فهم لا یبصرون .
شرح ماجرا به نقل از فرزند آیت الله شبیری زنجانی از زبان پدر بزرگوارشان این‌گونه نقل میشود که :
در سفری که امام خمینی(ره) و پدرم برای زیارت به مشهد مقدس رفته بودند امام در صحن حرم امام رضا (ع) با سالک الی الله حاج حسنعلی نخودکی مواجه میشوند. امام امت (ره) که در آن زمان شاید در حدود سی الی چهل سال بیشتر نداشت وقت را غنیمت می شمارد و به ایشان می‌گوید با شما سخنی دارم.حاج حسنعلی نخودکی می‌گوید: من در حال انجام اعمال هستم، شما در بقعه حر عاملی (ره) بمانید من خودم پیش شما می‌آیم. بعد از مدتی حاج حسنعلی می‌آید و می‌گوید چه کار دارید؟
امام (ره) خطاب به ایشان رو به گنبد و بارگاه امام رضا (علیه‌السلام) کرد و گفت: تو را به این امام رضا، اگر (علم) کیمیاداری به ما هم بده؟
حاج حسنعلی نخودکی انکار به داشتن علم (کیمیا) نکرد بلکه به امام (ره) فرمودند:اگر ما «کیمیا» به شما بدهیم و شما تمام کوه و در و دشت را طلا کردید آیا قول می‌دهید که به جا استفاده کنید و آن را حفظ کنید و در هر جایی به کار نبرید؟
امام خمینی (ره) که از همان ایام جوانی صداقت از وجودشان می‌بارید، سر به زیر انداختند و با تفکری به ایشان گفتند: نه نمی‌توانم چنین قولی به شما بدهم.
حاج حسنعلی نخودکی که این را از امام (ره) شنید روبه ایشان کرد و فرمود: حالا که نمی‌توانید «کیمیا» را حفظ کنید من بهتر از کیمیا را به شما یاد می‌دهم و آن این که:
بعد از نمازهای واجب یک بار آیه الکرسی را تا «هو العلی العظیم» می‌خوانی.
و بعد تسبیحات فاطمه زهرا سلام الله علیها را می‌گویی.
و بعد سه بار سوره توحید «قل هو الله احد» را می‌خوانی.
و بعد سه بار صلوات می‌گویی: اللهم صل علی محمد و آل محمد
و بعد سه بار آیه مبارکه: وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا ؛ را می‌خوانی که این از کیمیا برایت بهتر است.
(سوره طلاق آیه 2 و 3) (هرکس تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برای او فراهم میکند و او را از جایی که گمان ندارد روزی میدهد، و هرکس بر خداوند توکل کند کفایت امرش را میکند، خداوند فرمان خود را به انجام می‌رساند، و خدا برای هر چیزی اندازه‌ای قرار داده است.)
منبع: سایت معاونت تهذیب حوزه
انسان سرمایه ای دارد که میتواند با این سرمایه با همه عالم محشور شود از ملکوت عالم با خبر گردد. گمان نشود این مقام مربوط به نبى یا وصى است که اولا حضرت مریم سلام اللّه علیها هیچ یک از این دو نبود در عین حال در قران امده است که (فتمثل لها بشرا سویا)حضرت مریم درست است که نبی و وصی نبود اما ولىّ بود و ثانیا حق جلّ و علا فرمود: أَ وَ لَمْ یَنْظُرُوا فِی مَلَکُوتِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ. (اعراف:185)
که در مقام توبیخ و ترغیب و تحریص به همگان میفرماید: أَوَلَمْ یَنْظُرُوا پس هر انسانى را شایستگى و قوه و استعداد طیران و عروج به عوالم شامخه ملکوت است.
دستور العمل مورد تاکید استاد محمود امامی نجف آبادی(از شاگردان علامه حسن زاده) برای سالکین
به بسم الله الرحمن الرحیم است
تمثلها که در قلب سلیم است
ایشان اکیدا توصیه میکنند که در ابتدای صبح ۱۹ بار کریمه بسم الله الرحمن الرحیم و همچنین سوره کافرون و ناس و فلق هر یک سه بار و سوره توحید 11 بار میباید در ابتدای روز با وضو قرائت شود.
ابوحمزة ثمالی می‌گوید: نزد حضرت علی بن الحسین علیهماالسلام بودم و گنجشکان بر روی دیوار مقابل آن حضرت فریاد میکردند. امام علیه‌السلام فرمود: «ای اباحمزه! آیا میدانی اینها چه میگویند؟ میگویند به راستی برای آنها وقتی مقرر شده که در آن وقت، روزی خود را درخواست میکنند.
ای اباحمزه! هرگز قبل از طلوع خورشید، مخواب که بی تردید آن را برای تو نمیپسندم و به راستی خداوند در آن وقت، روزی (مادی و معنوی) بندگان را تقسیم میکند و فقط به دست ما آن را جاری میسازد».
بحارالانوار، ج 46، ص 23.
شیخ رجبعلی خیاط:
در هر نَفَس کشیدن امتحانیست!ببین با انگیزه ی رحمانی آغاز میشود یا با انگیزه شیطانی آمیخته میگردد!
کیمیای محبت ص 183
آیت الله بهاالدینی:
کسی که همه چیزش آماده باشد,پیشروی نمیکند.تکامل در نتیجه ی فشار است.اگر پیشروی می خواهید ,باید سختی بکشید.
سلوک معنوی ص 190
اگر ادب را نیاراستی,سکوت پیشه کن.هر گاه دو امر بر تو مشتبه شود,ان را که از هوای نفس دورتر است بگزین.هرگاه قدرت زیادتی گیرد,شهوت نقصان یابد.زمان که حاجت زشت بود,امتناع زیباست.اگر آنچه خواهی نبود,ان را که هست بخواه.
دفتر پنجم کشول شیخ بهایی ص451
حضرت آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در صفحه 63 رساله لقاالله میفرمایند:
ای نفس بی شرم,و ای بینوای شنونده,اگر به این عوامل یقین داری,پس اثرش کو؟چرا آرامی؟چرا سر به کوه و بیابا نمیگذاری؟چرا ناله ی شب و روزت " یَا حَسْرَتَى علَى مَا فَرَّطتُ فِی جَنبِ اللَّهِ" نیست؟ حتی اگر گمان هم داری ,چرا از شدت غم و اندو جان از کالبدت خارج نمیشود؟حتی اگر احتمال هم بدهی,باید همین احتمال ,لذت و خوشی دنیا را به کامت تلخ کند و با این حال بگویی:
وای از این حسرت ,وای از این حسرت,واحسرتا و صد افسوس و...
اری این راحتی نتیجه ایمان ضعیف و قلب مریض از محبت دنیاست و...
معنی ایه 56 زمر همون عبارات عربی بالا:
(خدا شما را پند می دهد ) که مبادا کسی ( در روز قیامت ) بگوید: ای دریغ بر تقصیری که درباره خداوند کردم! و حقیقت این است که من از مسخره کنندگان بودم.
شما باید همه ی ابعاد وجودی خود را بالا ببرید تا بتوانید با جمیع اسما الهی ارتباط برقرار کنید.
+خیلی حرف عجیبیست.
سالها حرف دارد.
کربلایی احمد تهرانی:
وقتی که دلت را گم میکنی حیران و سرگشته میشوی و در به در به دنبالش میگردی.عاقبت که خوب خوب بگردی آن را در خم زلف او پیدا میکنی.
زیرا او به ما از خود ما عاشق ترست و زودتر دل را میرباید.
پس خدایا به همه ی ما دلی بده که در ناز تو گم شود.
+رند عالم سوز ص91
چه وقت انسان به حضور صاحب الزمان میرسد؟
آیت الله حاج شیخ محمد انصاری همدانی:
آیت الله حاج محمد حسن الهی طباطبایی(برادر علامه):
از قرآن بخواهید تا شما را به جواب مجهولات راهنمایی کند.حرف ها و مشکلات را به قرآن عرضه کنید و چاره بخواهید.
کتاب الهیه ص 28
+استاد فاطمینا:
از آیت الله سبحانی - شاگرد علامه طباطبایی - شنیدم که خود علامه میفرمود:
من یک روز مشاهده کردم که آقا سید محمد حسن بعد نماز صبح با انبیا گذشته جلسه دارند.
کتاب الهیه ص 134
