سال اقتصاد مقاومتی: تولید - اشتغال

رهبر معظم انقلاب : من شعار امسال را «اقتصاد مقاومتی: تولید-اشتغال» قرار میدهم؛ یعنی اقتصاد مقاومتی عنوان کلّی است، بعد تولید و اشتغال؛ این مجموع نقاطی است که بایستی همه بر روی آن متمرکز بشوند. مطالبه‌ی من و مطالبه‌ی مردم از مسئولین عزیز و محترم این است که بر روی این دو نقطه متمرکز بشوند و کارها را با برنامه‌ریزی انجام بدهند و ان‌شاءالله در پایان سال نتایج آن را بتوانند به مردم گزارش کنند.

انتخابات 94

رهبر انقلاب: دشمن الان بر روی مجلس خبرگان حساس است؛ رادیوی انگلیسی دارد به مردم ایران، مردم تهران دستورالعمل می‌دهد که به فلانی رأی بدهید، به فلانی رأی ندهید؛ معنایش چیست؟ انگلیسی‌ها دلشان برای دخالت کردن در ایران تنگ شده است/ اینکه تأکید داریم مردم، با بصیرت، باآگاهی، با دانایی وارد بشوند به خاطر این است که بدانند دشمن چه می‌خواهد. وقتی شما دانستید دشمن چه می‌خواهد عکس آن عمل خواهید کرد.

تحلیل مفهوم اسلام رحمانی در دیدار اخیر رهبر با دانشجویان

به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس،‌ رهبر معظم انقلاب اسلامی چندی پیش در جمع عده‌ای از دانشجویان مباحثی را درباره سکولاریسم، لیبرالیسم اسلامی، اسلام رحمانی، آرمان‌گرایی، واقع گرایی و در نهایت محافظه‌کاری بیان کردند که از اینجا قابل مطالعه است.

حجت‌الاسلام رضا برنجکار، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران درباره اهداف مغرضانه دشمنان در طرح گفتمان اسلام رحمانی و اهمیت توجه به واقع گرایی در کنار آرمان‌گرایی و مقابله با محافظه‌کاری مباحثی را توضیح داد که در ادامه می‌خوانیم.

*رهبری در صحبت‌های اخیرشان در جمع دانشجویان از حامیان «اسلام رحمانی» انتقاد کردند و تصریح داشتند که تفسیر نادرستی از دین اسلام است. برداشت شما از مفهوم «اسلام رحمانی» چیست؟

-این قضیه که عده‌ای بخشی از اسلام را قبول کنند و بخشی دیگر را کنار بگذارند از صدر اسلام مطرح بوده است. در سوره کافرون هم خداوند می‌فرمایند که عده‌ای نزد پیامبر (ص) آمدند تا بخشی از دین را قبول کردند و در مقابل نیز از پیامبر (ص) خواستند تا بخشی از خواسته‌های آنها را قبول کنند در واقع آنها می‌خواستند به یک توافق اعتقادی یا به قول امروزی‌ها، توافق بُرد‌ ـ بُرد دست یابند، درحالیکه چنین چیزی در اسلام وجود ندارد!

توجه توجه

در صورت تصویب، مراقبت از نقض عهدهای محتمل طرف مقابل صورت گرفته و راه آن بسته شود.

 به خوبی میدانید که برخی از شش دولت طرف مقابل به هیچ رو قابل اعتماد نیستند.

امام خامنه ای حفظه الله

94/4/24

بیانیه دعوت عماری های دامغان برای حضور در روز قدس

به نام خدای مظلومین

برادران مسلمان تنها نیستید ...

ما می آییم ...

روز جهانی قدس امسال در حالی از راه می رسد که وجدان های آگاه و دیدگان هوشیار مردم جهان شاهد یکی از فجیع ترین نسل کشی ها و قتل وغارت های ضد بشری رژیم دیکتاتور آل سعود علیه یمن و مردم بی گناه آن به نیابت از دژخیمان صهیونیست است و نیز همچنین شاهد ادامه اشغالگری و ظلم بی شرمانه علیه آورگان بی دفاع و مردم بی پناه و مظلوم غزه و فلسطین هستیم که نشان از ترس و درماندگی و استیصال صهیونیسم در مقابل مقاومت اسلامی و شجاعت مثال زدنی مردم بی دفاع و بی پناه فلسطین است.   با توجه به شرایط حاکم بر خاورمیانه و دنیای اسلام، روز جهانی قدس امسال از حساسیت‌های متفاوتی برخوردار شده است. تروریست‌های تکفیری داعش که در بستر اختلافات شیعه و سنی و با انحراف موج بیداری اسلامی ایجاد شده است، مسلمانان را در عراق، سوریه، مصر، لیبی، تونس و الجرایز سلاخی می‌کنند.

ما عماری ها  ضمن اعلام بیعت مجدد با آرمان های بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی(ره) و خلف راستین ایشان، مقام عظمای ولایت و همبستگی با مردم فلسطین از تمامی ملت ایران بویژه جوانان متعهد و انقلابی و همسنگران جبهه فرهنگی دعوت میکنیم همراه و همگام با صفوف بهم فشرده ملت ایران، در راهپیمایی روز جهانی قدس شرکت نموده و حمایت همه جانبه خود را از فلسطین و محور مقاومت اعلام دارند.

بیانیه دعوت عماری های دامغان برای حضور در روز قدس

گره پرونده‌ هسته‌ای ایران کجاست؟

رهبر انقلاب در دیدار نمایندگان مجلس شورای اسلامی فرمودند: «مسئله‌ی هسته‌ای به‌صورت یک گره در آمده است، این، راه‌حل‌هایی دارد، آن راه‌حل‌ها متوقف به تقویت درونی ماست. اگر این تقویت در درون انجام بگیرد، آن کار آسان خواهد شد.» در یادداشت زیر سعی شده است تا این موضوع مورد واکاوی و تحلیل قرار بگیرد.


بیش از یک دهه است که موضوع هسته‌ای ایران به عنوان یک چالش بین‌المللی از سوی رسانه‌ها و دولت‌های غربی به افکار عمومی جهان معرفی شده است. در طول این سال‌ها، پرونده‌ی هسته‌ای ایران با افت‌وخیزهای مختلفی مواجه بوده است. در اوایل دهه‌ی ۸۰ شمسی حتی توافقی میان ایران و سه کشور اروپایی انجام شد، اما دیری نپایید که آن توافق به دلیل زیاده‌خواهی‌های طرف غربی منحل شد و باز هم پرونده‌ی هسته‌ای به خانه‌ی اول خود بازگشت.

در طول مذکرات دو سال اخیر نیز سطح توقعات غرب و مخصوصا آمریکا تا بدان‌جا افزایش یافت که در آستانه‌ی «مذاکرات لوزان»، رئیس‌جمهور آمریکا با تکرار مواضع قبلی خود اذعان کرد که ایران می‌بایست برای رسیدن به توافق، «امتیازات» بیشتری بدهد! حتی گفت‌وگوهای نُه روزه‌ی لوزان هم نتوانست چاره‌ی کار شود.

در طول مذاکرات دو سال اخیر نیز سطح توقعات غرب و مخصوصا آمریکا تا بدان‌جا افزایش یافت که در آستانه‌ی «مذاکرات لوزان»، رئیس‌جمهور آمریکا با تکرار مواضع قبلی خود اذعان کرد که ایران می‌بایست برای رسیدن به توافق، «امتیازات» بیشتری بدهد! حتی گفت‌وگوهای نُه روزه‌ی لوزان هم نتوانست چاره‌ی کار شود و رئیس‌جمهور آمریکا، بلافاصله بعد از اعلام بیانیه‌ی مطبوعاتی مذاکرات، جلوی دوربین رفت و با اشاره به اینکه به ایران «اعتمادی» ندارد و هرگونه توافقی صرفا بر مبنای «راستی‌آزمایی» است گفت: «ایران با محدودیت شدید در برنامه‌ی خود مواجه خواهد شد و ایران همچنین با بیشترین بازرسی‌های شدید و سرزده و رژیم شفافیت موافقت کرد که هرگز در هیچ برنامه‌ی هسته‌ای در تاریخ درباره‌ی آن مذاکره نشد. بنابراین این توافق براساس اعتماد نیست بلکه براساس راستی‌آزمایی بی‌سابقه است.»

 گره پرونده‌ی هسته‌ای ایران کجاست؟
با این توضیحات سؤالی که مطرح می‌شود این است که گره پرونده‌ی هسته‌ای ایران کجاست و چگونه باز خواهد شد؟ ایران می‌بایست چه تدبیر و سیاستی به‌منظور رسیدن به بهترین راه‌حل اتخاذ کند؟ چاره‌ی کار در چیست؟

به نظر می‌رسد حل مسئله‌ی هسته‌ای و باز شدن گره آن، در گرو فهم «دقیق»، «همه‌جانبه» و از «همه‌ی ابعاد آن» - و نه صرفا تمرکز بر مسئله‌ی هسته‌ای- است. برای فهم، تحلیل و اتخاذ بهترین راه‌حل می‌بایست به همه‌ی «زمینه‌ها» و «پیش‌زمینه‌ها» ی به‌وجودآورنده‌ی یک «رخداد» توجه کرد. بنابراین باید فراتر از هسته‌ای و یا بهتر بگوییم مبتنی بر یک «نگاه کلان» به این مسئله نگریست و ابعاد و زوایای آن را مشخص کرد. از این زاویه، اگرچه می‌توان موضوعات مختلفی را بیان کرد اما در ذیل به دو موضوع اشاره می‌شود:

یکم. از حیث نسبت‌های چهارگانه‌ی منطق (نسب اربع)، نسبت میان ایران و آمریکا از جنس «تباین» است. این دو کشور، حتی در موضوعات مشترک، از حیث «نظر» (ماهیت، اندیشه و ایدئولوژی) و «عمل» (اقدامات، راهبردها و تاکتیک‌ها) در تقابل با هم قرار دارند. این همان موضوعی است که رهبر انقلاب چند روز پیش در در دانشگاه افسرى و تربیت پاسداری امام حسین علیه‌السلام، از آن با عنوان تقابل «گفتمان نوین اسلامی» در برابر «گفتمان جاهلیت مدرن» یاد کرده و فرمودند: «چشمان تیزبین ملّت‌ها می‌تواند تشخیص بدهد؛ می‌تواند این دو گفتمان را در مقابل هم ببیند. این دو گفتمان با هم آشتی نمی‌کنند، این دو گفتمان به هم نزدیک نمی‌شوند؛ نمی‌توانند آشتی کنند. یک گفتمان گفتمان ظلم و ستیزه‌گری با مظلومان و ملّت‌ها است؛ یک گفتمان گفتمان حمایت از مظلومان و مقابله‌ی با ظالمان است؛ این‌ها چطور می‌توانند دست به هم بدهند؟ چطور می‌توانند به هم نزدیک بشوند؟»

عکس پوستری | مسأله، هسته‌ای نیست!
به همین علت اساسا رهبر انقلاب به مذاکره‌ی با آمریکا خوشبین نیستند. البته این عدم خوشبینی، نه دیدگاهی برخاسته از شرایط سال‌های اخیر، بلکه مبتنی بر یک «نگاه معرفتی و گفتمانی» و البته برخاسته از «تجربه‌ی تاریخی» ملت ایران است. ۲۴ سال پیش، در نخستین سال‌های رهبری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، در سال‌هایی که تازه بحث رابطه‌ی ایران و آمریکا داغ شده بود، ایشان به همین مسئله اشاره کرده و چنین گفتند: «مرتب از رئیس‌جمهور آمریکا سؤال مى‌کنند که نظر شما راجع به روابط با جمهورى اسلامى چیست؛ او هم مى‌گوید ما جداً اصرار داریم که روابطمان را با ایران حسنه کنیم! این حرف، یک حرف غیرصادقانه است. بله، با جمهورى اسلامىِ اسمى، با جمهورى اسلامى‌اى که از ارزش‌ها و هدف‌هاى اسلامى صرف‌نظر کند، با جمهورى اسلامى‌اى که دیگر اسمش یک دروغ خواهد بود، آمریکایی‌ها حاضرند آشتى کنند و همکارى نمایند؛ اما با جمهورى اسلامى‌اى که ارزش‌هاى اسلامى را به‌صورت حیاتى‌ترین خواسته‌هاى خود در دست بفشرد و از آن صرف‌نظر نکند، دلشان صاف نیست و نخواهد شد.» درست در همین سال‌ها بود که بیل کلینتون، میز ریاست جمهوری ایالات متحده را بر عهده داشت و اتفاقا در دوره‌ای که برخی از افراد و جریان‌های سیاسی داخلی، خوش‌باورانه صحبت از سرگیری روابط ایران و آمریکا می‌کردند، تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی و سیاسی جدید بر ایران آغاز شد. در دوران همین رئیس‌جمهور دموکرات آمریکا بود که سیاست «مهار دوجانبه» به اجرا در آمد. دو سال بعد، کلینتون کلیه شرکت‌های آمریکایی را از مبادله‌ی اقتصادی با ایران منع کرد. بعد از آن نیز قانون «داماتو» و قانون «تحریم ایران و لیبی» به تصویب رسید. هدف  از اجرای همه‌ی این قوانین و طرح‌ها، جلوگیری از افزایش قدرت اقتصادی و سیاسی ایران بود آن‌چنان‌که رهبر انقلاب در دیدار ۲۹ بهمن‌ماه ۹۳ چنین فرمودند:

هدف اصلی از مذاکرات، لغو همه‌ی تحریم‌ها و به تبع آن گشایش اقتصادی و حل مشکلات معیشتی مردم است. اما گفته‌اند و درست هم گفته‌اند که در عالم سیاست نباید همه‌ی تخم‌مرغ‌ها را در یک سبد چید. سیاستمدار چیره و زبردست آن کسی است که برای حل یک «مسئله»، چندین «راه‌حل» داشته باشند.

«از بعد از تمام شدن جنگ، یعنی از سال ۶۷ که هشت سال دفاع مقدّس تمام شد، یک برنامه‌ریزیِ عمومیِ قدرت‌های استکباری وجود داشت برای اینکه نگذارند ایران اسلامی تبدیل بشود به یک قدرت اثرگذار اقتصادی در منطقه؛ سعی کردند، روی این کار کردند. خب، جنگ که تمام شد، ما شروع کردیم به برنامه‌ریزی برای مسائل اقتصادی و پیشرفت‌ها؛ مشغول برنامه‌ریزی شدیم؛ این‌ها فهمیدند که اگر جلوی ایران را نگیرند، اگر چنان‌چه اخلالگری نکنند، دخالت نکنند، مزاحمت نکنند، ایران اسلامی با توانایی‌های خود - که آن روز سایه‌ی وجود شریف امام بزرگوار هم بر سر ما بود و حیات مبارک ایشان ادامه داشت - با تکیه‌ی به اسلام، با تکیه‌ی به مردم، تبدیل خواهد شد به یک قطب اقتصادی منطقه‌ای و روی اقتصاد منطقه و اقتصاد بین‌الملل اثر خواهد گذاشت، [لذا] برنامه‌ریزی شد برای اینکه نگذارند.»

دوم. به نظر می‌رسد اصلی‌ترین هدف مقامات آمریکایی از مذاکرات با ایران، «تغییر رفتار» ایران است نه مسئله‌ی هسته‌ای. بنابراین پرونده‌‌ی هسته‌ای «فرع» است و تغییر رفتار ایران «اصل». پس آمریکایی‌ها دنبال توافقی هستند که از طریق آن بتوانند رفتار ایران را تغییر دهند. توماس فریدمن، نویسنده‌ی معروف «نیویورک تایمز» نیز در مصاحبه‌ای به این موضوع اشاره کرد و گفت: «به نظر من با توافقی که اوباما با ایران بر سر مسئله‌ی هسته‌ای انجام می‌دهد امکان این تغییر در داخل ایران فراهم می‌شود. البته من نمی‌خواهم در این خصوص پیشگویی انجام دهم اما دست کم این امکان وجود دارد که با این توافق، مشارکت ایران در مسائل جهانی بیشتر شود و در نتیجه آن تغییراتی در داخل ایران رخ دهد.»
به همین دلیل و مواردی از همین دست است که آمریکا به مذاکرات با ایران نیاز دارد. اولا آنکه اوباما یکی از معدود رؤسای‌جمهوری است که تاکنون از خود «میراث» ی بر جای نگذاشته است و حال، به سرانجام رساندن توافق هسته‌ای با ایران، می‌تواند بهترین میراث اوباما در سال پایانی دولت وی باشد. ثانیا اینکه آمریکا گزینه‌ی دیگری غیر از «مذاکره» ندارد. حمله‌ی نظامی به‌عنوان آلترناتیو مذاکره، تنها گزینه‌ی محتمل دیگر آمریکا است که با توجه به بحران‌های عدیده‌ای که در حال حاضر آمریکا گریبانگیر آن‌ها است، و نیز با توجه به برآوردهای واقع‌بینانه‌ای که آمریکایی‌ها از توان نطامی و دفاعی ایران دارند، کاملا غیرمعقول و هزینه‌زا است. کمااینکه باراک اوباما سال گذشته، در سخنرانی خود در دانشکده‌ی نظامی وست‌پوینت به این نکته اشاره کرد که راهبرد جدید آمریکا، پرهیز از «مداخله‌ی مستقیم» (یعنی درگیری نظامی) در سایر کشورها و استفاده از بازیگران نیابتی و منطقه‌ای است.

 راهکار جایگزین برای حل مسئله
تا اینجا مشخص شد که گره پرونده‌ی هسته‌ای ایران در کجاست، حال باید به این پرسش پاسخ داد که پس چاره‌ی کار چیست؟

عکس پوستری | با اصل انقلاب مخالفند
می‌دانیم که هدف اصلی از مذاکرات، لغو همه‌ی تحریم‌ها و به تبع آن گشایش اقتصادی و حل مشکلات معیشتی مردم است. اما گفته‌اند و درست هم گفته‌اند که در عالم سیاست نباید همه‌ی تخم‌مرغ‌ها را در یک سبد چید. سیاستمدار چیره و زبردست آن کسی است که برای حل یک «مسئله»، چندین «راه‌حل» داشته باشند. حال اگر بپذیریم که مهم‌ترین و بزرگ‌ترین مسئله‌ی حال کشور، اقتصاد است، به نتیجه رسیدن مذاکرات، صرفا یکی از راه‌حل‌ها (آن هم به اذعای کارشناسان، نه چندان مهم) برای حل این مشکل است. اما حل مشکلات اقتصادی کشور راه‌حل‌هایی دیگری هم دارد که اتفاقا در دسترس‌تر و سهل‌الوصول‌تر از به نتیجه رسیدن توافقات و دل بستن به «نقطه‌های خیالی» است. «مقاوم‌سازی اقتصاد» و «ساخت مستحکم درون»، مهم‌ترین راهکارهای مطمئن و کارآمد است که می‌تواند به‌عنوان آلترناتیو توافق هسته‌ای نقش ایفا کند.

چندی پیش، روزنامه‌ی «لس آنجلس تایمز» در گزارشی به همین موضوع پرداخت و اشاره کرد: «این درست است که تحریم‌های تحمیلی واشنگتن، اروپا و شورای امنیت سازمان ملل در رساندن ایران به میز مذاکره نقش حیاتی داشته‌اند اما این به آن معنا نیست که فشار اقتصادی و مالی به اندازه کافی قدرتمند است که تهران را مجبور به یک توافق کند. ایران از کاهش فروش نفت، کاهش ارزش پول، کسری بودجه و محدودیت‌های بانکی و مالی در حال صدمه دیدن است. اما ظرفیت ایران برای مقاومت در برابر درد اقتصادی و مشارکت در آنچه رهبر عالی ایران آن را «اقتصاد مقاومتی» می‌خواند- مقاومت در برابر تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی خارجی-  بسیار بیشتر از آن چیزی است که ما تصور کنیم.»

به نظر می‌رسد یکی از دلایل انتخاب هوشمندانه‌ی شعار سال به نام «دولت و ملت، همدلی و هم‌زبانی» از سوی رهبر انقلاب برای پیش‌برد این اهداف باشد. شرایطی که در آن دولت و ملت در کنار هم، بستر لازم برای «قوی شدن» هرچه بیشتر کشور را فراهم کنند.

مهم‌ترین توصیه رهبری به دولت یازدهم چیست؟

اگر چه توصیه‌های رهبر انقلاب در یک‌و‌نیم سال گذشته به مسئولین نظام در موضوعات گوناگون و متنوعی انجام شده‌اند و فهرستی طولانی را تشکیل می‌دهند، اما بی‌شک حدس زدن پربسامدترین آنها کار آسانی است: «توجه به ظرفیت‌های درونی کشور و استعدادهای ملت ایران»
 

این توصیه‌ای است که ایشان در جلسات خصوصی و عمومی با مسئولین حدود ۲۱ بار، مورد تأکید قرار داده‌اند: «دولتى‌ها هم بدانند که آنچه میتواند آنها را بر انجام وظیفه‌ى خودشان قادر کند تکیه بر نیروى داخلى است؛ تکیه بر نیروى مردم است. من بارها این را عرض کردم در جلسات عمومى و همچنین در جلسات خصوصى با مسئولین دولتى، نگاهشان به دست بیگانه نباشد.» [۱]

 یکی از اولین توصیه‌ها در اولین روز دولت
اهمیت توجه دولتمردان به استعدادهای درونی ملت ایران در جهت‌گیری کلی نظام جمهوری اسلامی آن‌چنان است که رهبر معظم انقلاب در اولین روزی که دولت، مسئولیت سنگین اداره‌ی کشور را بر عهده می‌گیرد به آن اشاره می‌کنند و «خلع سلاح» در مقابل مشکلات را عاقبت کسانی می‌دانند که به بیرون کشور دل ببندند:
«درس بزرگی که ما از این فشارهای اقتصادی دریافت کردیم، این است که هرچه میتوانیم، باید به استحکام ساخت داخلی قدرت بپردازیم؛ هرچه میتوانیم، در درون، خودمان را مقتدر کنیم؛ دل به بیرون نبندیم. آنهائی که دل به بیرون ظرفیت ملت ایران میبندند، وقتی با یک چنین مشکلاتی مواجه شوند، خلع سلاح خواهند شد. ظرفیت‌های ملت ایران خیلی زیاد است. ما باید بپردازیم به استحکام ساخت درونی اقتدار ملی.»[۲]

با ‎وضو در راهپیمایی 22 بهمن شرکت کنیم

به گزارش خبرگزاری رسا، حضرت آیت‎الله عبدالله جوادی آملی امروز در ادامه درس تفسیر خارج خود گفت: این سوره مبارکه غافر اصول کلی دین را بیان می‎کند، به مناسبت‎های متعدد با آیات متنوع اصول کلی دین را بیان می‎کند، جریان نزدیک بودن قیامت را می‎شود از این راه هم بیان کرد که قیامت رجوع به ذات اقدس اله است و اگر معاد عود إلی الله است و اگر الله به ما خیلی نزدیک است، مرجع ما به ما نزدیک است و مقدار قرب ما به بیان‎های عادی آسان نیست.

وی با اشاره به این‎که در آیات محل بحث کلمه «الیوم» شش بار که به معنای روز قیامت است، ذکر شده است، افزود: این نشان دهنده اهمیت قیامت است، و در همین آیات مراحل متعدد بعد از مرگ و قیامت را ذکر می‎کند، مانند آن‎جا که گفت قیامت نزدیک است و از شدت ترس گویا دل بالا آمده و به حنجره رسیده است.

مفسر برجسته قرآن کریم با اشاره به آیه «وَأَنذِرْهُمْ یَوْمَ الْآزِفَةِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَى الْحَنَاجِرِ کَاظِمِینَ مَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ حَمِیمٍ وَلَا شَفِیعٍ یُطَاعُ ﴿18﴾»، خاطرنشان کرد: در جریان معاد فرمود این‎ها مجبور هستند که غم خود را فروببرند که جان نسپرند، زیرا مرگی وجود ندارد، این جان به حنجره می‎رسد و این‎ها مدام آن را کظم می‎کنند، اما چون اینان ظالم هستند در قیامت دوست حمیم و صمیمی که مشکل آنان را حل کند و شفیعی که شفاعت آنان را بکند، وجود ندارد.

هم خودمان شرکت کنیم و هم دیگران رادعوت به حضور در راهپیمایی کنیم

وی گفت: اگر آزادی و استقلال و امانت و عدم دخالت در امور دیگران و زندگی مسالمت‎آمیز وجود دارد باید بر محور عدل باشد، این را همه قبول دارند و معنای عدل را که هر چیزی در جای خود قرار بگیرد را همه می‎دانند، اما جای اشخاص و جای افراد کجاست؟ آیا گوسفند و خوک هر دو حلال هستند؟ آیا شربت و شراب هر دو حلال هستند؟ اینان چون وحی ندارند، می‎گویند ما جای اشخاص و اشیا را تعیین می‎کنیمف این همان اومانیسم است، غیر از این است که جای اشخاص و اشیا را اشخاص‎آفرین و اشیا‎آفرین می‎داند.

نویسنده کتاب مفاتیح‎الحیات با بیان این‎که عقل چراغ است نه صراط ادامه داد: از عقل صراط‎سازی برنمی‎آید، عقل یک چراغی است و می‎آید می‎فهمد، موضوع و محمول در اختیار عقل نیست، ولو عقل آفتاب هم باشد از آفتاب هیچ کاری ساخته نیست، آفتاب که مهندس نیست، آفتاب که صراط نمی‎سازد، هر چه انسان نابغه و باهوش باشد او تنها راه را می‎تواند بشناسد و نمی‎تواند راه‎سازی کند.

وی با اشاره به این‎که استکبار امروز هم همان حرف فرعون را می‎زنند، خاطرنشان کرد: من را تنها بگذارید که من حضرت موسی(ع) را عذاب می‎کنم و من خودم مسأله را حل می‎کنم، خداوند درباره تبه‎کاران مروانی و اموی این چنین حرفی زد، شما لازم نیست غصه بخورید چه می‎شود ما خودمان با سنت استدراج بساطشان را برمی‎چینیم، الان هم همین طور است، ما خودمان بساط غرب و اومانیسم و استکبار را برمی‎داریم، ما نیازی به یاوری شما نداریم.

حضرت آیت‎الله جوادی آملی بیان کرد: ما وظیفه‎مان این است که در راه‎پیمایی شرکت کنیم و حرمت امام و خون شهدا را حفظ کنیم، خودمان شرکت کنیم و دیگران را هم دعوت کنیم، اما بدانیم که دیگری است که این کشور را دارد حفظ می‎کند و مکر دشمنان را به خودشان باز گردانیم، وظیفه ما عرض ادب به دستورات ذات اقدس اله و ادای دین به انقلاب و خون شهدا است.

چگونه نامه رهبر انقلاب به جوانان اروپا و آمریکای شمالی را در سراسر دنیا منتشر کنیم؟

شاید بعضی از دوستان بگویند "ما که عضو هیچ گروه بین المللی رسانه ای بزرگ با تعداد کاربران بسیار زیاد نیستیم و این کار ما چه اثری در عالم می گذارد؟"

شاید بعضی از دوستان بگویند "قدرت رسانه ای ما نسبت به رسانه های پر سر و صدای غربی، خیلی محدود است و ما هر کدام فقط یک اکانت داریم که می توان با آن کاری کرد؛ کار ما چه اثری دارد؟"

شاید بعضی از دوستان بگویند "این یک کامنت و یا یک مطلب که ما در شبکه اجتماعی می گذاریم، چقدر اثرگذار است و واقعاً کار را پیش می برد؟"

شاید بعضی از دوستان حرف هایی از این جنس در ذهن شان بگذرد و احساس کنند ممکن است کارشان چندان موثر نباشد؛ اما واقعیت امر این است که خداوند متعال، دین خود را و پیام خود را به وسیله ی همین افراد محدود بارها و بارها در دنیا منتشر ساخت؛ همانطور که در جنگ بدر، تنها 313 تن مسلمان که همه مسلمانان جهان در آن روز را تشکیل می دادند، به فضل خدا و با کمک امدادهای غیبی خداوند به پیروزی بزرگی رسیدند...

همه اینها به این دلیل است که " و ما رمیت اذ رمیت، و لکن الله رمی..." 

ما تنها مأمور به تکلیف هستیم و نتیجه با خداست...

و در روزگاری که اهل حق، در زمین اکثریت نیستند، قطعاً و یقیناً خداوند بیشتر از هر زمان دستگیر اهل حق خواهد بود ان شاءالله...

http://letter4u.blog.ir/

راهنمای اکران مردمی جشنواره عمار

کلید برگزاری جشنواره مردمی فیلم عمار اولین بار بعد از فتنه 88 زده شد، زمانی که جمعی از جوانان و فیلم‌سازان متعهد کشور آثاری را درباره فتنه تولید کرده بودند اما این آثار نه تنها حمایت نشد بلکه رسانه ملی و نهادهای مرتبط قدمی برای نمایش و دیده شدن این آثار بر نداشتند. این اتفاق باعث شکل‌گیری ایده برگزاری یک جشنواره مردمی برای دیده شدن این آثار شد. نام این جشنواره ـ که مبدأ شکل گیری و روش‌های نوین و متفاوتی در مقایسه با جشنواره‌های رایج دیگر داشت ـ به نام پرچمدار روشن‌گری و تبیین حق‌طلبانه در صدر اسلام، حضرت عمار یاسر مزیّن گشته و «جشنواره مردمی فیلم عمار» نام گرفت.

 برای اطلاعات بیشتر به سایت جشنواره مراجعه کنید.

http://ammarportal.ir/

عاشق مبارزه با صهیون

گاهى بعضى از جوانهاى ما که مراجعه میکنند و جوابى نمى‌شنوند، به من نامه مینویسند و التماس میکنند که اجازه بدهید ما برویم در صفوف مقدّم با رژیم صهیونیستى بجنگیم. ملّت، عاشق مبارزه‌ى با صهیونیست‌ها است و جمهورى اسلامى‌ [هم این را] نشان داده است. رهبر عزیز ۱۳۹۳/۰۹/۰۴

پس :

من عاشق مبارزه با صهیونیست ها هستم!

روایتی از نقش رهبر انقلاب در مذاکرات هسته‌ای

در طول یک سال اخیر، رهبر انقلاب درباره‌ی فرایند مذاکرات هسته‌ای کشورمان با کشورهای غربی و رفتار و عملکرد آنان سخنان مختلفی بیان کرده‌اند. موضع‌گیری صریح و قاطع علیه رژیم صهیونیستی در آستانه‌ی مذاکرات ژنو یا میزان نیاز عملی ایران به ۱۹۰ هزار سو از مهم‌ترین موضوعاتی بود که از سوی ایشان بیان شد و به عقیده‌ی کارشناسان و تحلیلگران بر روند مذاکرات تأثیرگذار بود. در گفت‌وگو با دکتر سید عباس عراقچی، عضو ارشد تیم مذاکره‌کننده‌ی هسته‌ای ایران با کشورهای ۱+۵ به بررسی نقش رهبر انقلاب در مذاکرات هسته‌ای پرداختیم. دکتر عراقچی در این گفت‌وگو همچنین درباره‌ی نحوه‌ی تعامل تیم مذاکره‌کننده با رهبر انقلاب و چگونگی تعیین خطوط قرمز هسته‌ای نیز توضیحاتی داد.

 جناب‌عالی کسی هستید که هم در تیم مذاکره‌کننده در دولت کنونی و هم در تیم‌های سابق و اسبق حضور داشته‌اید. بنابراین شاید بهتر از دیگران می‌توانید به این سؤال پاسخ دهید که آیا مشی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در طول این سال‌ها و در جریان مذاکرات تغییراتی داشته یا این‌که همواره از اصول ثابتی برخوردار بوده است؟ 
من معتقدم که سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران همواره از اصول مشخصی پیروی کرده است؛ اصولی که رهبر انقلاب اسلامی با توجه به مبانی انقلابی و اسلامی، آن را ترسیم کرده‌اند و دولت‌ها نیز با توجه به ظرفیت‌هایی که داشته‌اند در جهت تحقق آن تلاش کرده و می‌کنند. البته ممکن است دولت‌ها در تاکتیک‌ها و یا ادبیات با یکدیگر تفاوت‌هایی داشته باشند، یا این‌که در برخی مقاطع خلاقیت‌های دیپلماتیک بیشتر یا کمتر باشد، اما اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران که به هر حال مبتنی بر «مقابله با نظام سلطه» و در راستای «منافع ملی کشور» و «اصول انقلاب اسلامی» است همواره از یک چهارچوب ثابت و ساختار مشخص برخوردار بوده است.

مقام معظم رهبری در سِمت عالی نظام هستند و آن مواردی که باید اشراف داشته باشند را دارند؛ در عین حال برای سربازان و فرماندهان خودشان در خط مقدم یک محدوده‌ی اختیاراتی برای حرکت و مانور قائل می‌شوند. این‌که کسانی با اغراض خاص مطرح می‌کنند که واو به واو مذاکرات با ایشان چک می‌شود، و یا از طرف دیگر برخی  ادعا می‌کنند که ایشان در جریان مذاکرات قرار ندارند، هر دو اشتباه است.

در زمینه‌ی موضوع پرونده‌ی هسته‌ای کشورمان نیز من معتقدم که واقعاً باید به مذاکرات هسته‌ای فراتر از دولت‌ها نگاه کرد؛ این پرونده موضوعی است متعلق به «جمهوری اسلامی ایران»؛ یک پروژه‌ی بسیار مهم و حساس است که هرچند فراز و نشیب‌هایی داشته اما باز هم به اعتقاد من در یک مسیر ثابتی حرکت کرده است؛ مسیری که در راستای احقاق حقوق مردم ایران در موضوع هسته‌ای بوده و البته با درایت و رهبری حضرت آقا پیش رفته است.

من دائماً بر این موضوع تأکید دارم که دولت‌ها مجری هستند و  این جمهوری اسلامی ایران است که در نهایت تصمیم می‌گیرد و مسیر پرونده‌ی هسته‌ای را انتخاب می‌کند. در مقاطعی ممکن است اتفاقاتی در روند اجرایی این پرونده رخ داده باشد که در ظاهر خوشایند نبوده است، اما در یک نگاه کلان می‌توان از آن اتفاقات در اتخاذ تصمیم درست‌تر استفاده کرد. به‌عنوان مثال در مقطعی، ایران تعلیق هسته‌ای از سوی غرب را پذیرفت. تعلیق، «تجربه‌ای ناموفق» اما «لازم» بود. این تجربه موجب شد تا به مردم و خودمان ثابت شود که حقوق جمهوری اسلامی ایران، صرفاً از طریق مذاکره و همراهی با کشور‌های غربی محقق نمی‌گردد و ما پیش از هر مذاکره‌ای ابتدا می‌بایست خود را در عرصه‌ی میدانی تثبیت نماییم. لذا تعلیق‌ها پس از حدود دو سال و نیم شکسته شد و برنامه‌ی هسته‌ای ما دوباره فعال شد و در همه‌ی عرصه‌ها شروع به فعالیت مجدد کردیم. تولید و ساخت دستگاه‌ها و تجهیزات هسته‌ای، ساخت تأسیسات هسته‌ای، افزایش تعداد سانتریفیوژها، و از همه مهم‌تر تربیت نیروی انسانی در حوزه‌ی فناوری هسته‌ای، همه و همه از نتایج آن تجربه بود.

اعتراض و تحصن دانشجویان ارزشی استان سمنان

به گزارش خبرنگار "خبرگزاری دانشجو" از سمنان، در پی لغو ناگهانی اولین کنگره شهدای دانشجویی دامغان که قرار بود فردا در دانشگاه آزاد این شهرستان برگزار شود، بسیج دانشجویی این دانشگاه ضمن انتشار بیانیه‌ای خواستار دلایل لغو این مراسم ازسوی ریاست این دانشگاه شد.

 

در این بیانیه آمده است: بر کسی پوشیده نیست که آسایش کنونی این کشور را مدیون ایستادگی و مقاومت شهدای عزیزمان هستیم.

 

پاسداری آنان از مرزهای جغرافیایی باعث شده است که همه مردم طعم امنیت و آرامش را درک کنند!

 

اکنون که با پیگیری‌های شبانه‌روزی دانشجویان دانتشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان موجبات قدر‌دانی کوچکی از زحمات شهدای دانشجوی شهرستان دامغان فراهم شده است، برایمان سوال است که چرا ریاست دانشگاه با برگزاری برنامه، آن هم یک روز قبل از تاریخ مقرر مخالفت می‌کند!؟

 

ما دانشجویان دانشگاه خواستار توضیح واضح راجع به این موضوع از سوی ریاست هستیم و تا پاسخی عاقلانه از مسئولان دانشگاه دریافت نکنیم به تحصن خود ادامه خواهیم داد.

دانشجویان ارزشی و بسیجی تجمع کننده در مقابل درب دانشگاه پس از نا امیدی از پاسخگویی ریاست دانشگاه در خصوص مخالفت با برگزاری اجلاسیه شهدای دانشجویی شهرستان دامغان به صورت خودجوش تصمیم به برگزاری این اجلاسیه در همان زمان از پیش تعیین شده و در مقابل درب دانشگاه گرفتند.
گزارش ها حاکی از آن است که سایر دانشجویان ارزشی دانشگاه های استان نیز پس از شنیدن این موضوع و ناراحتی از نحوه برخورد غلط ریاست این دانشگاه در قالب گروههای خودجوش فردا برای اعتراض و شرکت در این اجلاسیه عازم دانشگاه آزاد دانغان خواهند شد.
لذا بدینوسیله ما نیز از تمامی امت حزب الله استان دعوت می نماییم تا فردا راس ساعت 9 صبح جهت شرکت در این اجلاسیه در مقابل درب دانشگاه آزاد اسلامی دامغان حضور به هم رسانند.

تحریم و توافق ؟؟؟؟

. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای دو سال پیش در چنین روزهایی در دهه‌ی آخر مهرماه، به استان خراسان شمالی سفر کردند. ایشان در ابتدای ورود به این استان و پس از استقبال پرشور مردمی، در جمع اهالی بجنورد سخنرانی کردند و در بخشی از سخنانشان به تشریح دلیل اصلی دشمنی غرب با جمهوری اسلامی و رابطه‌ی مسائلی مانند تحریم و هسته‌ای با آن پرداختند. پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR به مناسبت دومین سالگرد سفر به بازخوانی بخشی از این بیانات می‌پردازد.

«...امروز دشمنان ما، رادیوها، بعضیها هم با اینها همزبان میشوند، هی مسئله‌ی تحریم را بزرگ میکنند، بزرگ میکنند. تحریم مال امروز و دیروز نیست؛ از اوائل، تحریم وجود داشته است. البته تشدید کردند، اثر نکرده؛ باز تدبیر دیگری اندیشیدند، اثر نکرده است. تحریم از اول بوده است. امروز دشمنان ما - چه دولت آمریکا، چه بعضی از دولتهای اروپائی - تحریم را مرتبط کرده‌اند به مسئله‌ی انرژی هسته‌ای. دروغ میگویند. آن روزی که اینها تحریمها را برقرار کردند، انرژی هسته‌ای در کشور نبود؛ صحبتش هم نبود. آنچه که اینها را از ملت ایران عصبانی میکند و به اینجور تصمیمها وادار میکند، سرافرازی ملت ایران است، گردنکشی ملت ایران است. این روحیه‌ی استقلال، این روحیه‌ی قدر خود شناختن، این روحیه‌ی عدم تسلیم که به برکت اسلام و قرآن در ملت ایران به وجود آمده، این است که آنها را عصبانی میکند؛ برای همین هم است که با اسلام بدند، برای همین هم است که به پیغمبر اسلام اهانت میکنند؛ میدانند که اسلام وقتی در یک کشوری رسوخ کرد، روحیه‌ی استقلال در آن کشور آنچنان خواهد بود که دیگر زیر بار آنها نمیرود. آنها افراد ضعیف و زبون را در رأس کشورها یا به دست می‌آورند یا منصوب میکنند، برای اینکه از آنها اطاعت کنند. وقتی جائی مثل کشور ما، مسئولین را مردم معین میکنند، حضور مردم در همه‌ی صحنه‌ها حضور برجسته‌ای است، آنها چه کار میتوانند بکنند؟ مردم مؤمن، مردم معتقد به مبانی اسلامی، مردم روحیه‌گرفته‌ی به برکت اسلام، در مقابل اینها کوتاه نمی‌آیند؛ لذا اینها هم عصبانی‌اند؛ حالا امروز اسمش را میگذارند انرژی هسته‌ای! وانمود میکنند که اگر ملت ایران از انرژی هسته‌ای صرفنظر کند، تحریمها برداشته میشود. دروغ میگویند. از روی بغض و کینه‌ای که دارند، تحریمهای غیر منطقی میکنند؛ تحریمهائی که همه‌ی عقلا و انسانهای باانصاف عالم وقتی نگاه میکنند، میبینند اینها کارهای غیر منطقی و در واقع وحشیانه است؛ این یک جنگِ با یک ملت است. البته در این جنگ هم به توفیق الهی مغلوب ملت ایران خواهند شد.
 البته مشکلاتی به وجود می‌آورند، بعضی از بی‌تدبیریها هم این مشکلات را افزایش میدهد - اینها هست - ولی اینها چیزی نیست که جمهوری اسلامی نتواند اینها را حل کند. به توفیق الهی، ملت ایران از همه‌ی این مشکلات عبور خواهد کرد. ملت ایران و مسئولین کشور از این بزرگترها و دشوارترهایش را حل کرده‌اند؛ اینها که چیزی نیست...»

هشت خطر در کمین جوان مؤمن انقلابی

ردیف	عنوان	توضیح
۱	پشت کردن به انقلاب	در راه انقلاب اگر ثبات قدم وجود نداشت، اگر پیوستگى حرکت وجود نداشت، انسان رابطه‌اش با انقلاب قطع مى‌شود. این بى‌وفائى به انقلاب است. همیشه بودند کسانى که به انقلاب بى‌وفائى کردند، به انقلاب دل‌بستگى خود را کم کردند، به انقلاب پشت کردند.۶
۲	یأس و ناامیدی	در راه انقلاب اگر ثبات قدم وجود نداشت، اگر پیوستگى حرکت وجود نداشت، انسان رابطه‌اش با انقلاب قطع مى‌شود. این بى‌وفائى به انقلاب است. همیشه بودند کسانى که به انقلاب بى‌وفائى کردند، به انقلاب دل‌بستگى خود را کم کردند، به انقلاب پشت کردند.۷
۳	منزوی شدن	از کارهاى دشمن، این شد که این مجموعه‌هاى مؤمن را منزوى کند. جوان، بى‌تجربه است. به مجرد اینکه ببیند در یک دستگاه رسمى کشور ...دو نفر به او اخم کردند، به او بى‌اعتنایى کردند، او را تحقیر کردند؛ در حرکتش اثر مى‌گذارد و او را کند مى‌کند.۸
۴	رفتار تکفیری	من در مورد تذکّرات، معتقدم باید با منطق محکم و با بیان روشن، نقطه نظرات صحیح را ارائه بدهند. با تهمت‌زنی و جنجال‌آفرینی، بنده موافق نیستم؛ با تکفیر کردن و متهم کردن این و آن، بنده موافق نیستم.۹
۵	افراط و تفریط	نبادا حرکت انقلابى جورى باشد که بتوانند تهمت افراطى‌گرى به او بزنند. از افراط و تفریط بایستى پرهیز کرد. جوانهاى انقلابى بدانند؛ همان‌طور که کناره‌گیرى و سکوت و بى‌تفاوتى ضربه میزند، زیاده‌روى هم ضربه میزند.۱۰
۶	نفوذ دشمن	جوان حزب‌اللّهى هم باید باهوش باشد. باید چشمهایش را باز کند و نگذارد کسى در صفوف او رخنه کند و به ‌نام امر به معروف و نهى‌ از منکر، فسادى ایجاد نماید که چهره حزب‌اللَّه را خراب کند. باید مواظب باشید. این، به عهده خودتان است.۱۱
۷	ظلم به دیگران	اینجور نباشد که مخالفت با یک کسى، ما را وادار کند که نسبت به آن کس از جاده‌ى حق تعدى کنیم: جوان‌هاى انقلابى و مؤمن و عاشق امام، که حرف میزنند، مینویسند، اقدام میکنند؛ کاملاً رعایت کنید! ۱۲
۸	انقلابی منفی شدن	انقلابىِ منفى به آن انقلابى‌اى مى‌گفتیم که از میدان کار و تلاش و حرکت، آنجایى که دردسرى داشت، عقب مى‌کشید. انقلابى بود، اما انقلابىِ وجاهت‌طلب و راحت‌خواه؛ انقلابى‌اى که مى‌گفت من مبارزه‌ام را قبل از انقلاب کرده‌ام، اکنون دیگر مى‌خواهم احترام شوم.۱۳

 جدول: آسیب‌ها و خطراتی که جوان مؤمن انقلابی را تهدید می‌کند

فدایی سید علی

                              

به خودم

افتخار میکنم 

که فدایی

سید علیم!

همین و بس!

.................

طالب

+بخدا بزرگی و عظمت به کفش و ... نیست.

چه بگویم؟!

حال کیست که باور کند؟

مهم آن است که حشرت با که باشد؟

مهم‌ترین و به‌یادماندنی‌ترین

                               

مهم‌ترین و به‌یادماندنی‌ترین جمله‌ی رهبر انقلاب در سال ۹۲ کدام است؟

بنظر طالب:

بیانات در حرم مطهر رضوی|۱۳۹۲/۰۱/۰۱ اگر غلطی از آنها [سردمداران رژیم صهیونیستی] سر بزند، جمهوری اسلامی «تل‌آویو» و «حیفا» را با خاک یکسان خواهد کرد.

+نظرات خود را در اینجا(سایت khamenei.ir) ثبت نمایید.

دوست دارم نظر شما رو تو وب هم داشته باشم.

شرمن

حضور فردای تو

الله اکبر تو

باعث میشود 

شِرمن شِر نگوید!

........................

طالب

مذاکره با اشتون

حواسمان باشد!

مذاکره با اشتون

آشتیمون با خدا را 

از بین نبرد.

...................

طالب