خطابی به نفس بی شرم!
حضرت آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در صفحه 63 رساله لقاالله میفرمایند:
ای نفس بی شرم,و ای بینوای شنونده,اگر به این عوامل یقین داری,پس اثرش کو؟چرا آرامی؟چرا سر به کوه و بیابا نمیگذاری؟چرا ناله ی شب و روزت " یَا حَسْرَتَى علَى مَا فَرَّطتُ فِی جَنبِ اللَّهِ" نیست؟ حتی اگر گمان هم داری ,چرا از شدت غم و اندو جان از کالبدت خارج نمیشود؟حتی اگر احتمال هم بدهی,باید همین احتمال ,لذت و خوشی دنیا را به کامت تلخ کند و با این حال بگویی:
وای از این حسرت ,وای از این حسرت,واحسرتا و صد افسوس و...
اری این راحتی نتیجه ایمان ضعیف و قلب مریض از محبت دنیاست و...
معنی ایه 56 زمر همون عبارات عربی بالا:
(خدا شما را پند می دهد ) که مبادا کسی ( در روز قیامت ) بگوید: ای دریغ بر تقصیری که درباره خداوند کردم! و حقیقت این است که من از مسخره کنندگان بودم.
زار زار
