آیت الله حاج محمد حسن الهی طباطبایی:
ما طلب و حقی از خدا نداریم.ما به وظیفه ی مان عمل می کنیم.خواجه هم خود رسم بنده پروری میداند.
کتاب الهیه ص 116
آیت الله حاج محمد حسن الهی طباطبایی:
ما طلب و حقی از خدا نداریم.ما به وظیفه ی مان عمل می کنیم.خواجه هم خود رسم بنده پروری میداند.
کتاب الهیه ص 116
دستور العمل مورد تاکید استاد محمود امامی نجف آبادی(از شاگردان علامه حسن زاده) برای سالکین
به بسم الله الرحمن الرحیم است
تمثلها که در قلب سلیم است
ایشان اکیدا توصیه میکنند که در ابتدای صبح ۱۹ بار کریمه بسم الله الرحمن الرحیم و همچنین سوره کافرون و ناس و فلق هر یک سه بار و سوره توحید 11 بار میباید در ابتدای روز با وضو قرائت شود.
شیخ رجبعلی خیاط:
در هر نَفَس کشیدن امتحانیست!ببین با انگیزه ی رحمانی آغاز میشود یا با انگیزه شیطانی آمیخته میگردد!
کیمیای محبت ص 183
آیت الله بهاالدینی:
کسی که همه چیزش آماده باشد,پیشروی نمیکند.تکامل در نتیجه ی فشار است.اگر پیشروی می خواهید ,باید سختی بکشید.
سلوک معنوی ص 190
اگر ادب را نیاراستی,سکوت پیشه کن.هر گاه دو امر بر تو مشتبه شود,ان را که از هوای نفس دورتر است بگزین.هرگاه قدرت زیادتی گیرد,شهوت نقصان یابد.زمان که حاجت زشت بود,امتناع زیباست.اگر آنچه خواهی نبود,ان را که هست بخواه.
دفتر پنجم کشول شیخ بهایی ص451
آندره مورو عقیده دارد، بعد از کتب آسمانى شریفترین و مفیدترین کتابها
بیوگرافیها هستند. به قول رنه دکارت مطالعه یگانه راه آشنایى با بزرگان
روزگار است که قرنها پیش از این در دنیا به سر بردهاند و اکنون زیر خاک
منزل دارند.
+ ارل.اف - رسکامون میگوید: چنان که در انتخاب دوست براى خود دقت میکنید، در انتخاب نویسنده نیز براى خواندن خود دقت کنید.
+ امیرمؤمنان على(ع) میفرماید:قیمة کل امرء ما یحسنه؛ ارزش وجودى هر فردى به میزان علم و دانش او است»، (نهجالبلاغه، قصار 81)
مون تنى، دانشمند شهیر فرانسوى، در باره انتخاب کتاب و روش کتابخوانى
نظرهایى بسیار بدیع و زیبا دارد. یکى از این عقاید آن است که براى وصول به
عمق معناى یک کتاب خوب باید آن را دوبار بخوانیم و با آن تماس دائمى داشته
باشیم. یک اثر پربها ما را مدتها سعادتمند مىسازد. نمی توانیم با یک بار
خواندن به این درجه از خوشبختى برسیم؛ هر چند در این یکبار دقت فوق العاده
به کار بریم.
+همچنین وى معتقد است، اگر بخواهیم از کتابى که
خواندهایم نظر صائبى پیدا کنیم باید راجع به آن گفت و گو کنیم. کتب خوب
باب گفتوگوهاى پرثمر را به روى ما مىگشایند. این همان چیزى است که ما آن
را مباحثه می نامیم.
نامه ایست که به دلشکسته اى رحمة اللّه علیه نوشته ایم:
بسم اللّه خیر الأسماء
یار مفروش بدنیا که بسى سود نکرد آنکه یوسف به زر ناسره بفروخته بود
ندانم خواجه در چه حال و منوال است آیا به همان شیوه پیشین و رسم دیرین خود شاد است و یا از خود سفرى کرد و خبرى یافت. جسارتا عرض میشود هنوز ملک زاده است یا عبد اللّه است!؟ دردمندان بسیار دیدم و از آنان ناله هاى زار زار شنیدم که آن نیکبختان از روزگار به غفلت گذشته خود می سوختند، و از التهاب حرمان می جوشیدند، و از درد هجران می خروشیدند، و از سوزوگداز آه آتشین از کوره دل بر می کشیدند.
خواجه به انتظار کسى نشسته و به امید چه کسى دل بسته است؟ روزگار که بگذشت و ایام جوانى و کامرانى و بالیدن به زخارف دنیوى و مقامات اعتبارى بسر آمد، و اگر تقسیم هم بشود به آقا و بنده بیش از این بلکه تا این اندازه هم نمی رسد.
آقا باید آگاه باشد که اگر آب در یک جا بماند بو می گیرد مگر دریا شود و یا به دریا پیوندد و به قول عارف معروف مجدود بن آدم سنائى غزنوى:
چو ماکیان به در خانه چند بینى جور چرا سفر نکنى چون کبوتر طیّار
خالصانه دست به دعا برآور و با دل شکسته بگو الهى:
گر من از باغ تو یک میوه بچینم چه شود
پیشپایى به چراغ تو ببینم چه شود
و دست توسّل به دامن حجت حق ولى عصر امام زمان دراز کن و صمیمانه بگو:
بروى ما زن از ساغر گلابى که خواب آلودهایم اى بخت بیدار
حضرت آیتالله قرهی: مُحَاسِبِینَ لِأَنْفُسِهِمْ مُتَعَیِّبِینَ لَهَا» از نفس های خودشان مدام حساب می کشند و هیچ موقع هم راضی نیستند و تازه نفسشان را سرزنش هم می کنند. علّامه محمّد حسین حسینی طهرانی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) به نقل از آسیّد هاشم حدّاد(اعلی اللّه مقامه الشّریف) می فرمودند: آیت الله قاضی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) را ندیدیم که یک بار بگویند: بس است، مدام می گفتند: کم کار کردم! تمام اولیاء خدا این طور هستند، آیت الله العظمی مرعشی نجفی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) روزهای آخر عمر شریفشان گریه می کردند و می فرمودند: کم کار کردم! با این که چه زحماتی کشیدند و کتابخانه عظیمی جمع آوری کردند و به علم چقدر خدمت کردند که هنوز خدمات علمی ایشان در پرده است. انسان هرکدام از این اولیاء خدا را می دید، در روزهای آخر بیشتر ناراحت بودند؛ چون تاریخ مرگ خودشان میدانستند و می ترسیدند نکند این نفس دون در آن لحظات آخر فریبشان بدهد و می گفتند: به اندازه ای که باید، کار نکردیم. لذا ولو به لحظه ای اولیاء خدا از اعمال خود راضی نبودند و همیشه احساس می کردند کم کار کردند. این ها آن عالم را می بینند و نسبت به آن عالم سنجش می کنند و می بینند هر چه کار کردند، کم است.
آیت الله بهجت:
انسان میتواند مقامات مطلق انبیاء غیر از مقام مختصه انبیاء خاص را حایز گردد.
+در محضر بهجت ج1 ص35
مرتبط است با مطلب موسی شو.
حضرت آیت الله العظمی خامنه ای:
بروید سراغ کار ها نشدنی تا بشود.تصمیم بگیرید بر برداشتن کارهای سنگین تا بردارید.(و لا یخشون احدا الا الله..)
در میزان الهی رنج تو محرومیت تو کف نفس تو حرصی که خوردی زحمتی که کشیدی کاری که کردی خون دلی که خوردی دندانی که روی جگر گذاشتی.اینها هیچ وقت فراموش نمیشود.(و کفی بالله حسیبا..)
از انسان
سر برود
سحر نرود.
+از کتاب شریف نامه برنامه ها/ص 18
مرحوم علامه طباطبایی:
ما سرانجام هر چه را در خارج میجستیم، در درون یافتیم:
بیرون ز تو نیست هر چه در عالم هست از خود بطلب هر آنچه خواهی، که تویی
مواظب مراقب باش و مراقب حضور و عبادت ، تا عبدالله شوی وعندالله شوی و مشمول آیه کریمه :
((همانا پرهیزگاران در باغ ها و نهرهای بهشتی جای دارند در جایگاه صدق نزد پادشاهی مقتدر)) گردی.
مردی به آفتاب یمنی ، اویس قرنی گفت: ((مرا اندرزی کن !)) آن جانب گفت : فرار کن به سمت خدا.
این کلام را از کتاب الله اقتباس کرد که حضرت نوح علیه السلام به مردم فرمود : ففر الی الله.
" ذاریات آیه 51"
صبح است ساقیا قدحی پر شراب کن / دور فلک ندارد درنگ شتاب کن
سر سفره ی 1400 ساله نشستیم و تشنه و گشنه هستیم.
دانشگاه را که مرکز عقلانیت ما است تماشا کنید. چقدر عیب است که ما گشنه باشیم. آقای بهجت را گفتند چرا شما حرف های آقای قاضی را ننوشتید. گفت نمی دانستم قحط الرجال میشود.
شهر خالیست ز عشاق بود کز طرفی / مردی از غیب برون آید و کاری بکند
کو کریمی که ز بزم طربش غمزده ای / جرعه ای در کشد و دفع خماری بکند
در راه آشتی با خدا به جای آنکه خدا را بخری و خدا مال تو شود، توسط خدا خریده میشوی و تو مال خدا میشوی و در این راه همهچیزت را میدهی چون خریده شدهای، چنان خراب میشوی که دیگر نتوانندت ساخت، و چنان ساخته میشوی که نتوانندت خراب کرد.
استاد طاهرزاده
کتاب آشتی با خدا ص 12