همه چیزها را برای من میخواهی
اما من
هیچ بفکرت نیستم.
خدایا مگر جز این است؟
همه چیزها را برای من میخواهی
اما من
هیچ بفکرت نیستم.
خدایا مگر جز این است؟
خیال با وجود کارکردهای مهم و اساسی آن در حوزه معرفتشناسی و هستیشناسی به ویژه تجسم و ترویج و صورتگری و محاکات، در انسان ممکن است به دلیل تصرف اوهام و خرافات و تلقین و القات غلط، صورتهایی هولانگیز و وحشتناک را در خود ایجاد کند و فشار انحراف و بیماریهای مختلف روانی و جسمانی شود. علامه طباطبایی درباره تأثیر تلقین و توهم در روان انسان میگوید: وقتی آدمی تنها بدون مونس در بیابانی وسیع در شب تاریک قرار گیرد، در چنین وضعی هیچ مایه دلگرمی که او را ایمن بخشد وجود ندارد، چه بسا در چنین حالتی خیال صورتهایی در ذهن تصویر کند. از قبیل حرکات، رفت و آمدها، صعود به آسمان، نزول به زمین یا اشکال و تمثالهایی که پیوسته در ذهنش تکرار میشود تا در آن نقش میبندد به گونهای که اگر در وقت دیگر و جای دیگر دچار وحشت شد، آن صحنههای خیالی یادش میآید حتی ممکن است با نقل آن صحنهها برای دیگران در آنها نیز ترس و دلهره ایجاد کند و دیگران نیز برای افراد دیگر نقل کنند تا منتشر شود. در حالی که اصل آن خرافه بود و به یک خیال واهی منتهی میشود. در چنین مواردی گاهی خیال، حس دفاع آدمی را تحریک میکند که برای دفع شر این موجود موهوم، چارهای بیندیشد، حتی ممکن است دیگران را نیز وادار کند که برای ایمنی از شری که او گرفتار شده، چاره اندیشی کنند و همین باعث میشود به تدریج آن قضیه به صورت یک خرافه رایج شود.
اسماعیل منصوری لاریجانی، محقق و نویسنده عرفان اسلامی، استاد دانشگاه و مجری برنامه تلویزیونی معرفت
رهبر معظم انقلاب در پیام تسلیت خود به مناسبت درگذشت آیتالله انصاری شیرازی، از ایشان با لقب «حکیم و عارف الهی» یاد کردهاند که عمر با برکتشان «یکسره با پارسائی و پرهیزگاری سپری شد و در خدمت علم و ترویج معارف الهی به کار رفت.» پایگاه اطلاعرسانی KHAMENEI.IR در گفتوگو با حجتالاسلام و المسلمین محمدباقر تحریری، استاد حوزهی علمیهی قم به واکاوی ابعاد فردی و اجتماعی شخصیت این عالم برجسته پرداخته است.
آیتالله انصاری شیرازی را میتوان نمونهی یکی از علمایی که دارای «جامعیت» بوده است، دانست. البته عمدتاً به جایگاه و مقام اخلاقی آن مرحوم اشاره می شود و به نوعی خصوصیت اخلاقی و عرفانی ایشان، سایر عرصه ها را تحت الشعاع قرار داده است. لطفا کمی در مورد جامعیت ایشان توضیح بفرمایید.
حضرت استاد داود صمدی آملی در ضمن شرح مناجات خمس عشر در مسجد اعظم تجریش در شهر تهران از کتاب ریاض السالکین پنج هیئت مختلف دعا(قنوت) را بیان فرمودند.
از بیان حضرت استاد داود صمدی آملی: از انحاء قنوت (مهم نیست دستها به هم چسبیده باشند یا نباشند)
1. رغبت: میل و آرزویی دارد که چیزی برای انسان حاصل شود، دستها نیمه باز، حتما ضرورت ندارد محاذی صورت هم برسد. پنجه به سوی آسمان اما نیمه باز.
2. رهبت: یک نحوه ترس هم همراه دارد. کمتر میل و شوق دارد. کف دستها کاملا باز بسوی آسمان.
3. تضرع: انگشتان دست را به راست و چپ میگرداند.
4. تبتل: انگشت ها را بالا و پایین حرکت دهد.
5. ابتهال: کف دست به سوی آسمان تا محاذی صورت، بهترین نوع تضرع و زاری (قنوتهای آیت الله بهجت نوعا به این صورت بود).
مصیبت جانسوز در گذشت حضرت آیت الله العظمی انصاری شیرازی را به محضر امام زمان حضرت مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف، مراجع، علما، مردم مومن، خانواده معظم له، تسلیت میگویم.
انوار ملکوتی و جذبات توحیدی مثل نسیم هایی هستند که دائماً در حال وزیدن هستند امّا فقط اهلش درک می کند و خودشان را در مسیرش قرار می دهند .
رسول خدا صلوات الله علیه فرمودند :
« ألا إنَّ لِلّهِ فی أیّامِ الدَّهْرِ نَفَحاتٌ فَتَعَرَّضوا لها فَلَعَلَّ أحَدُکُمْ تُصیبُهُ نَفْحَةً فَلا یَشْقى بَعْدُها أبَداً »
« همانا در طول زندگی شما ، نسیم هایی از سوی پروردگارتان می وزد . آگاه باشید که خود را در معرض آنها قرار دهید ، باشد که چنین نسیمی سبب شود برای همیشه بدبختی از شما دور ماند »
طبق نقل مشهور، امام عسکری(ع) در اول ماه ربیع الاول (260ق.) با زهری که «معتمد» برای آن حضرت تدارک دیده بود بیمار شد و در هشتم همان ماه رحلت نمود. بنابراین، امامت امام مهدی(ع) از همین تاریخ آغاز شد و آن حضرت تا به امروز در پس پرده غیب قرار دارد. به امید روزی که آن حضرت ظهور و جهان را پر از عدل و قسط کند.
امام حسن عسکری علیه السلام در کلام امام مهدی (عج)
کان [الإمامُ العَسکَریعلیه السلام] نُوراً ساطِعاً و قَمَراً زاهِراً اختارَ اللَّهُ لَهُ ما عِندَهُ فَمَضی عَلی مِنهاجِ آبائِهِ حَذوَ النَّعلِ بِالنَّعلِ
او نوری فروزان و ماهی درخشان بود که خداوند آنچه را نزد خود بود برای او برگزید . او راه و روش پدران بزرگوار خود را گام به گام دنبال کرد تا رحلت فرمود.
بحار الأنوار ، ج ۵۳ ، ص ۱۹۱
کلید برگزاری جشنواره مردمی فیلم عمار اولین بار بعد از فتنه 88 زده شد، زمانی که جمعی از جوانان و فیلمسازان متعهد کشور آثاری را درباره فتنه تولید کرده بودند اما این آثار نه تنها حمایت نشد بلکه رسانه ملی و نهادهای مرتبط قدمی برای نمایش و دیده شدن این آثار بر نداشتند. این اتفاق باعث شکلگیری ایده برگزاری یک جشنواره مردمی برای دیده شدن این آثار شد. نام این جشنواره ـ که مبدأ شکل گیری و روشهای نوین و متفاوتی در مقایسه با جشنوارههای رایج دیگر داشت ـ به نام پرچمدار روشنگری و تبیین حقطلبانه در صدر اسلام، حضرت عمار یاسر مزیّن گشته و «جشنواره مردمی فیلم عمار» نام گرفت.
برای اطلاعات بیشتر به سایت جشنواره مراجعه کنید.
http://ammarportal.ir/