شادی به چه قیمتی؟
یک سوال: اگر شما جای شخصی باشید که طی یک شوخی نا بجا، در جمعی مسخره می شود چه احساسی خواهید داشت؟
در برش هایی از زندگی، همه می خندند و یک نفر گرفته است. و اتفاقا دلیل خنده دیگران هم همان دلیلیست که او را غمزده کرده است. این صحنه یکی از ناپسند ترین صحنه هاست. بعضی از افراد به راحتی موقعیت را مغتنم می دانند تا با استفاده از مسخره کردن کسی، دیگران را به خنده بیاندازند. این درحالیست که امام صادق (ع) حرمت مومن را از حرمت کعبه بالاتر دانسته اند. ممکن است برای دقایقی افراد با مسخره کردن شخصی به خنده بیفتند، اما همین خنده نه تنها باعث شادابی ایشان نمی شود بلکه دچار عواقب بد و اندوه بار کار زشتشان خواهند شد. شاد شدن با گناه کوتاه مدت است و اندوه بعد از آن طولانی مدت. کسی که در جمع دیگران را مسخره می کند ممکن است برای دقایقی توجه دیگران را به خود جلب کند اما در نظر آنان کوچک و غیر قابل اعتماد می شود. پس به زودی باید منتظر غم حاصل از آن شادی باشد.
امام سجاد ع می فرمایند:
گناهانى که باعث نزول عذاب مىشوند، عبارتاند از:
…و دست انداختن و مسخره کردن مردم.
معانى الاخبار ،ص 270
فراموش نکنیم که:
– طوری شادی کنیم که باعث ضایع شدن حقوق دیگران نشود و با شادی ما دیگران هم شاد شوند.
– خداوند عزوجل کسی را که در میان جمع ، بدون ناسزاگویی شوخی کند، دوست دارد.
– اگر کسی ما را در جمع مسخره کرد نگران نباشیم. او در اصل خودش را در نظر همه کوچک کرده و نگاه ها را نسبت به خودش بد کرده است.
یک تصمیم ساده:
از این به بعد اگر احساس کردیم در جمعی نسبت به کسی بی انصافی می شود از او دفاع کنیم. کسی که جلوی آبروریزی برادر مومنش را بگیرد، از آتش دوزخ در امان است.
مراقب باشیم:
مسخره کردن و ریختن آبروی دیگران، یکی از خطرناک ترین ویروس هاست. خداوند تبارک و تعالی فرموده است: هر کس دوستی از دوستان مرا خوار کند، در کمین جنگ با من نشسته است.
گردآوری و تنظیم: واحد انتشارات کتاب پردازان