اعتماد به نفس یک حرف غلطى است، مال ما نیست. اعتماد به خدا درست است. ما نفسى در کارمان نیست. نفس چیست که بدان اعتماد کنیم؟ نفسى که هر لحظه در یک حالت متغیر است! فقط اعتماد به خدا مهم و مطرح است!
مسافر زمان
سلام علیکم
ازمصطفی وآلش،کن پیروی به عالم/ تاآنکه صبح روشن،یابی به تیر شامت/
قبر امام هشتم،از جان ببوس وبرگو / مولا منم غلامت ،مولا منم غلامت/
از درگهش توهرگز دیگرمباش مأیوس/ زیرا که برغلامش مولا کند کرامت/
خوش به سعادتت برادر
دعا بفرمایید
یاحق
عبد حقیر
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام برادر بزرگوار
عالی بود.
نمیدونم حرف دلتون هست یانه؟
واقعا درست فرمودید.
عالی بود.
ممنونم
یاعلی مددی
عبارت «اعتماد به نفس» وقتی به معنای باورکردن توانایی‌های خود برای رسیدن به هدفی مقدس باشد هیچ عیبی ندارد. مثلا فرض بفرمایید کسی را که بخاطر وسوسه‌های شیطان، کاملا ناامید است از اینکه بتواند به قرب الهی برسد. چنین کسی را باید «اعتماد به نفس» داد تا باور کند روحی دارد الهی و فطرتی دارد خدایی و میتواند به آن هدف الهی برسد.
البته «اعتماد به نفس» اگر به معنای نفی اعتماد به خدا باشد حتما نادرست و غلط است.
موفق باشید