شعر قنوت نماز شب
معنای شعری که مرحوم ملکی تبریزی در قنوت می خواند چیست؟
معنای شعر: زان پیشتر که عالم فانی شود خراب / ما را ز جام باده گلگون خراب کن چیست؟
که میرزا جواد اقا ملکی تبریری در قنوت نماز شب شان می خواندند؟
در مورد پرسش توجه کنید : 1- باده گلگون همان تجلیات مست کننده و بی خود کننده حضرت حق است که انسان را از هر چیز غیر او غافل کرده و به خود متوجه می سازد . 2- منظور از خراب کردن بی خبر شدن از خود و هستی خود و کناره گرفتن از هستی مجازی و عاریتی خود و فنای فی الله است . 3- معنای بیت این است :ای محبوب من ! پیش از ان که از دنیا بروم و یا بساط عالم برچیده گرددمارا از باده تجلیات مست کننده و بی خود کننده خود خراب کن و توجه مارا را از هر چیز غیر خود بر گیر و به خود متوجه ساز . ایشان در حقیقت طالب فنای فی الله بوده است و با این شعر از خداوند در این زمینه طلب کمک کرده و استعانت جسته است.
از سایت پرسمان
مشت خاکی را چه شاید و از او چه برآید ؟؟
سلام و احترام
ممنون از حضورتون