بالاخره این سه قوه در ما است قوه عاقله(قوه عقل)، قوه شهوت و قوه غضب. این دو قوه شهوت و غضب در اختیار این عقل (عاقله) یعنی اگر عاقله انسان را تصرف کند ، انسان زندگی سعادتمندی پیدا می کند ، و الا خطرناک است.
مثلا اگر یک نفر سوار بر اسبی شد و یک سگی است را بهش که بستند اگر اختیارمان را در اختیار سگ بگذاریم که مثل غضب است که آخرش این است که هر سه شان هلاک می شوند ، اگر اختیار به اسب بدهند که نمونه شهوت است هر سه شان هلاک می شوند، ولی اگر اختیار را به سواره بدهیم که نمونه عقل است همه شان به مقصد می رسند . اگر قوه شهوت و غضب در اختیار عقل باشد آنوقت انسان به هرجائی که بخواهد می رسد و الا خداوند به همه انسانها عقل داده است ، کسی که بی عقل نیست همه شما می دانید همه دنیا می فهمند عقل آن چیزی است که می فهمند.
اگر انسان تابع شهوت و غضب باشد تاریک می شود و تاریک یعنی اینکه خوبیها را نمی فهمد و جز بدی چیزی را نمی فهمد ،ولی اگر رئیس شد یعنی اینکه نگهداری کرد شهوت و غضب را درحد خودش ، این خودش را به یک جائی می رسد .
